Onderstaand bericht van Naomi Vervaart circuleerde de afgelopen dagen op facebook en linkedin.
Bureaucratisch en respectloos
Deze registratie is absolute waanzin ten top. Minder gaan werken voor het regelen van je zorg omdat je een chronische aandoening of beperking hebt die niet geneest. Om aanspraak te blijven maken op zorg en een pgb om je zorgverlener te kunnen betalen moet je vervolgens elk jaar bewijzen dat je beperking er nog is en je daarom nog steeds zorg en ondersteuning nodig hebt. Je krijgt dan weer een indicatie voor een jaar alsof het jaar daarop je beperking opeens over is. Wat een bureaucratie, wat een wantrouwen en wat een geldverspilling om dit allemaal in stand te houden. Om nog maar niet te spreken van de energie die het Naomi kost om het uiteindelijk allemaal geregeld te krijgen. En dan die inbreuk op je privacy, bijna letterlijk met de billen bloot. Het is respectloos!
Teveel loketten
Dit is echter nog niet alles want er is hier ook sprake van veel te ver doorgevoerde bureaucratie die zich afspeelt bij teveel loketten. Naomi moet naar 4 verschillende loketten waarvan er 3 van de gemeente zijn. Dat kan beter.
Lijst Noelle Sanders gaat zich inzetten voor een betere loketfunctie in het sociaal domein.
Wij vinden dat de klant bij één loket z’n ondersteuning en voorzieningen moet kunnen regelen en geen last mag hebben van de bureaucratie die daarachter zichzelf in stand houdt. Ook moet er een eind komen aan al die respectloze vragen. Mensen met een beperking willen gewoon op gelijke voet en naar vermogen mee kunnen doen in de samenleving en daarbij mag ze geen strobreed in de weg worden gelegd. Daarvoor is zorg en ondersteuning nodig omdat hun beperking niet over gaat. Een chronische aandoening verdwijnt niet, dus dat hoeft niet elk jaar opnieuw aangevraagd te worden. Is dat nou zo moeilijk?